RODZAJNIK OKREŚLONY I NIEOKREŚLONY W MIANOWNIKU

W większości przypadków rzeczowniki w języku niemieckim muszą być poprzedzone rodzajnikiem (określonym lub nieokreślonym). Niemiecki rodzajnik określony (der, die, das) odpowiada polskiemu zaimkowi wskazującemu (ten, ta, to), natomiast rodzajnik nieokreślony (ein, eine, ein) odpowiada polskiemu zaimkowi nieokreślonemu (jakiś, jakaś, jakieś).

Rodzajnika nieokreślonego używamy najczęściej wówczas, kiedy mówimy o jakiejś osobie, rzeczy, zjawisku po raz pierwszy. Natomiast jeśli w kolejnych wypowiedziach odnosimy się do tej samej osoby, rzeczy, zjawiska - stosujemy już rodzajnik określony.

Das ist eine Mutter.
To jest (jakaś) matka.
Uwaga: o matce mówimy po raz pierwszy, dlatego stosujemy rodzajnik nieokreślony eine.

Das ist eine Mutter. Die Mutter is groß.
To jest (jakaś) matka. Ta matka jest wysoka.
Uwaga: widzimy, że drugie zdanie jest kontynuacją pierwszej wypowiedzi. W tym drugim zdaniu także skupiamy się na matce, dlatego tu właśnie stosujemy już rodzajnik określony die.

Jeżeli uznasz te informacje, jakie przeczytałeś, za wartościowe, podziel się nimi ze swoimi znajomymi.